Kurban bayramınız mutlu ve mübarek olsun.

Kurbanın aslı, mâna ve mahiyeti, esrar ve ibreti nedir?

İşin bu yönüne kaç müslüman eğiliyor?

Kurbandan kaç kişi ders ve ibret alıyor?

Bir arif zât “İbretler ton ton ama ibret alanlar gram gram” demiş.

Rabbimiz bizi boş ve batılla uğraşmaktan kurtarsın; eşyanın ve olayların esrârına ve hakikatına aşina eylesin; bizlere ibretle bakacak göz, gerçeği bulacak gönül nasip etsin.

Biz Hz. Muhammed ümmetinden, Hz. İbrahim milletindeniz.

Kurban Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail’in hatıralarıyla doludur. O İbrahim ki gayret ve fedakârlıklarıyla “Halîlullâh” (Allah’ın has dostu) sıfatını kazanmıştı.

İçinde yaşadığı topluma, inancı uğruna tek başına karşı çıkma cesaret ve kahramanlığını göstermişti.

Muhitinin put edindiği tüm batılları reddetmiş, aklıselim ve sağduyusu ile doğru yola erişmişti.

Ârifâne ve zarifâne bir tarzda putları kırmış, kavmine yanlış yolda olduklarını ispatlamış, ilahlık iddia edenleri sağlam muhakemesi ile kıskıvrak bağlayıp şaşkına çevirmişti.

Sadakati uğruna ateşe atılmaktan yılmamıştı. Ateşin yakmadığını kutlu sözden öğreniyoruz.

Göz bebeği en sevgili varlığını, Rabbine itaat ile kurban etmekten çekinmemişti.

Sen de bu yolda olabilir, öyle hareket edebilir misin?

“Can, Hak yoluna kurbandır” diyen Mevlanalar, Yunuslar asırlar öncesinden bize sesleniyor…

…

Habil en değerlisini kurban etmiş, Kabil en değersizini.

Habil’in kurbanı kabul edilmiş, Kabil’in kurbanı kabul edilmemişti.

Sonrasında kıskançlık, Kabil’i kardeş katili yapmıştı.

İki dünyasını da mahvetmişti…

…

Hüznün, acının, hastalığın, savaşın, zorbalığın ve tahakkümün altında inleyen dünyamızda Kurban, ihtiyaç sahiplerinin, mazlumların, mağdurların, gariplerin ve yalnızların özlemi, yardıma muhtaçlar için saba makamı serinliğidir.

Sahip olduklarımızı yol gözleyenlerle paylaşmanın tadına varma imkânı olmasıyla Kurban, hayatın ve yaratılışın gayesini unutan zihinlere öze dönüş çağrısı yapan ilahi bir ses ve hikmettir.

Medeniyetimiz eşsiz güzelliklerle dolu; toplumun nizamını sağlamak, sosyal adaleti tesis etmek ve kişiye de ruhsal gelişimi, muhasebesini yapması, kendisini toparlaması için fırsat veren Kurban, yakınlaşmaktır Rabbine ve kardeşine.

“Birbirinizi sevmedikçe Cennete giremezsiniz” diyen ilahi buyruk varken; bu nefret bu düşmanlık neden?

Hepimiz Âdem’in çocukları değil miyiz?

Fani dünyayı sorgulayıp, peşinden koştuğumuz fani zevkler uğruna yorulmaktan, sayılı nefeslerimizi tüketmekten ne zaman vazgeçeceğiz?

Paylaşmanın, yardımlaşmanın, diğer gam olmanın zamanı gelmedi mi?

Gördüm iki kişi mezar eşiyor

Gam kasavet gelmiş, boydan aşıyor

Çok yaşayan yüze kadar yaşıyor

Gel de bu rüyayı yor deli gönül

Muhabbetle…

Mehmet Dikici